dinsdag 18 januari 2011

Matrijzen


Matilda is mooi.
Ze schuift aan tafel
als een kat, geeft een lik
van haar lijf om
jaloers op te zijn.

Ik zou mijn handen willen kneden
om haar heen tot de matrijzen
van haar lichaam en het mijne
herscheppen naar haar beeld. IJdel,
ik bleef een beeld en zag haar
wegglippen met mijn adem.

Wees dan zoals de
meisjes van het museum
voor mij. Voor mijn part
zit je de hele tijd onbeweeglijk
met je rug naar mij toe, maar
wees dan toch met je rug
een belofte voor mij, voor gauw
of voor later, wie weet
een leugentje om bestwil maar
wees dat dan toch voor mij.


© Jo Govaerts


Gedicht van Jo Govaerts in De Brakke Hond, 8ste jaargang, Antwerpen 1991

Geen opmerkingen: