Vergeten

NOVEMBER


Er hangen nog twee blaren
aan mijn esdoorn. Duizend andere zijn
rood geworden, alvorens dood.
Vergeten te kijken.

Vergeten gelukkig te zijn.
Nochtans had ik een tuin
waarin een stoel, en die stoel
had mij, en ik had een hand

en die hand had een glas
en mijn mond had meningen.
Alles had.
Alles had ons.


© Herman de Coninck


Uit: Herman de Coninck De Gedichten, Amsterdam/Antwerpen, Arbeiderspers, 1998