WEB WAAR WE THUIS ZIJN
Moegetergd door de nacht
fiets ik naar mijn geliefde
op zijn voordeur verpakt
een spin een jonge kever
is dat nu een omen of een metafoor?
Je bijt wellustig in een homp brood
en ik maal mee
maar de homp op mijn bord blijft
liggen en wordt groter.
Soms beeld ik me in dat we
tezamen wonen en ik het bloed
van onder je nagels pest
waar doet er niet toe
waar we wonen.
De homp is verorberd
ik tel de kruimels op je kin en
bied je mijn lijf aan
je wijst me af en
verrast me met een ijsje.
© Delphine Lecompte
Uit: Delphine Lecompte De dieren in mij, Utrecht/Leeuwarden, De Contrabas, 2009.
Slotgedicht uit bekroonde bundel van de Belgische Lecompte ("Ik probeer te schrijven zoals Tom Waits zou schrijven").
In Rotterdam riep een jury haar gisteravond uit tot winnaar van de C. Buddingh'-prijs 2010, vernoemd naar dichter en prozaschrijver Kees Buddingh' (1918-1985); een onderscheiding met klein geldbedrag die jaarlijks wordt toegekend aan het beste debuut in de Nederlandstalige poëzie.
De prijs wordt elk jaar in juni uitgereikt tijdens Poetry International.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten