Stem (op de Dag van de Poëzie)

DE DICHTER




Hij was naar de hoogste top geklommen
zijn stem, een witte vogel in de lucht.
Een menigte krioelde in de uitlopers.
Terwijl ze zijn stijgende stem hoorden
werd hun cirkel steeds kleiner,
ze droegen knuppels,
messen en stenen, ze kwamen nader.


Er klonken kreten, ‘dood hem’;
de eerste stenen vlogen over;
messen flikkerden in het zonlicht
hij voelde dat dit het einde was.


Maar zijn stem,
een witte vogel vloog over hun hoofden heen
en verwensingen en messen konden hem niet meer raken.



© Anéstis Evangélou




Naar de Engelse vertaling van M. Byron Raizis in
Greek Poetry Translations, Athene, Efstathiadis, 1981.




- uit het Grieks via het Engels vertaald door Albert Hagenaars -